İlk Momentum

Yine bir ilkbahar günü, revnakları üzerinde tüten pembe beyaz bir Tokyo sabahının, suya dokunup yakan yansıması ile sevgilinin bakışından ar et etmişte arınmış, hayatını iki dudağı arasında ki bir kelimeye, hilal kaşlarındaki bir sapmaya ve çekik gözlerinde ki tek bir seğirmeye endekslemiş, başı önünde, gündüz düşlerinin pençesinde her şeyden habersiz, kendi derdinde, sırtında çantası, dudağında ıslığı, gönlünde minik kadınına ait koca sevdası ile tren istasyonuna sırtını dönmüş yürüyordu.
“Karışık bir dünya” diye söylendi. “Yaşadıkça giriftliği de artıyor gibi ve neresinden bakarsam bakayım her şey sistematik olarak zıttı ile ilişkili. Birinin var olabilmesi için diğerine ihtiyaç duyuluyor. Sanki görülmez ipliklerle örülmüş, karışık gibi görünen ama oldukça aşikâr bir düzen. Sonsuz olasılık ama her bir olasılık için tek bir olası yol var” Doğrulup derin bir nefes aldı. Buranın havasını sevmişti, temiz, dinlendirici, üstelik gürültüsüz, gideceği yönü kestirdikten sonra yürümeye başladı ve tekrar düşüncelere daldı.
“Bence bütün esrar ilk harekette… evet ilk momentum da gizli. Güçlünün ve güçsüzün, sevenin ve nefret edenin, iyinin ve kötünün bir döngüde aslında aynı etkiye sahip olduğu sonsuz döngü. Her döngü bir AN, her an: yaşanmış ve yaşanacak bütün bir zaman. İlk nokta, ilk hareket.”

Bir anda önünde beliren kadına çarpmasına ramak kalmıştı. Hala buranın sağ sol olayına alışamamıştı. Kaldırımın solundan mı yürümeliydi sağından mı? Hem bu insanlar neden bu kadar sistematikti ki? Benim sağdan yürüdüğümü görüyorsa neden sola geçmiyor diye iç geçirdi. Sonra kadının kendisi gibi bir sistem bozanla karşılaşacağını tahmin etmediği için sistematik olarak gidiş yönünde yürüdüğünü anladı. İçten bir “özür dilerim” (Sumimase) diyerek kaldırımın karşı tarafında yürümeye başladı.
“Çay içmem lazım” diye iç geçirdi.
“Peki bütün bunlar neden şimdi oluyor?” diye devam etti düşüncelerine.
“Muhtemelen yeni bir döngünün içine giriyorum ve bu döngüyü tıpkı ilk döngüyüde başlatan gibi bir kadın…

Not :  Biliyorsunuz bu yazıya Tokyo'da başlamıştım, bugün Ingiltere Bournemouth'ta devam ettim. Nerede bitecek bende bilemiyorum.

2018 : memet tayanç